Litt flaks skal man ha!

Eg bestod min kjemiinnleveringstekst, på internett med 5 svaralternativer per spørsmål ein time før midnatt så litt flaks ja! Tok meg sjøl i å tneke: 1. det her er nok tingen for meg. 2.eg kan nok rekne ut sannsynligheten for at eg får rett svar. 3. eg har ein overutvikla magefølelsessans og intuisjon som seie det her tallet hørres rett ut. 4. eg e tankelesar. Nå har eg skreve om et punkt i ein rapport i 1 1/2 time og trenge ein pause (har barre seks igjen) I dag va ein sånn dag som eg ikkje fekk meg opp, kroppen va et tonn og regnet altfor fint. Men det gjekk da til tredje time. Og eg som vanligvis heller sko ønska eg va ein litt mær pratsom sjel om enn eg sa dumme ting, men:mattelæraren e ein av få som får meg te å tenka at kanskje det ikkje e så gale likevel. ja, sånn, slik hva, sett igang, forstår, på brautandes sjølhøgtidelig bergensarvis, og eg kan godt fortella livshistorien hans om nåken kjede seg ein kveld. Det e fascinerandes med folk som alltid har nåke å sei, og ennå mær med folk som holde på å få fnatt om ordene ikkje komme fram, som om hovet blir blokkert liksom, og den store eksplosjonen vente rett rundt hjørnet. Drukne i arbeid, det e farlig lett å droppe ting, men då e det gjort. Et lite lyspunkt at Sylvia va på skulen i dag. Ho ska kun ta eksamen i ett fag, og satse heller på visuell kommunikasjon eller lignandes seinare. Mystisk at klassen har gått fra 26 til 19 på rekordtid. Nå e det guttegjengen (sognefotballguttar) de blonde bærumsfnisejentene, den snille supersmarte nerden, et par flittigjenter, et par ikkje fullt så flittigjenter, ei fra kviterussland som kalle seg både Natallia og Natascha og plagsomme aksel. "Dagens Aksel" va ein periode som dagens svenskevits heima hos oss. Men det e jo kjekt med litt underholdning i klassen, han kan få den mest tålmodige sjel te å fly i flint. Dessuten kjøpe han alltid kaffi så den herlige dunsten komme bak te meg. Det har vore veldig treigt med blogging her i det siste, så detta kan varr ein start, langlangt kjedeligt "sleppa unna å gjørr det eg sko ha gjort" innslag. Og om eg skrive langt nok e det sikkert ingen som gidde å lesa heile. F.eks interessante ting som om at eg e blitt veldig glad i golvteppet mitt i det siste, kan brukast te så mangt, helst te å barre ligga på, snusa inn litt støv og sand, og litt rester av et brunt blad som sikkert har sneke seg inn vinduet. Månegalskap og grønne sledar, platene surre mens tankane gjørr det samme. Ein litt mær nyttig anvendelse hadde kanskje vore yoga, og ikkje minst meditasjon som kanskje kunne hjelpt litt på konsentrasjonen. Men om konsentrasjonen ikkje e der litt i utgangspunktet ein gong, e det ikkje så enkelt. Ta ein lotusstilling om du kan og gjenta de før nevnte ordene baba nam kevalam mens du prøve å ikkje tenka på aent enn det. Første gong funka ikkje så bra for meg, først slo tankane over på bananer, før ein person sneik seg inn (neinei, bananer igjen!) Ali Baba, og dei førti røverane på hest sneik seg så vidt inn før me va ferdige. Kanskje det e enklare for guttar som visstnok ikkje kan tenke på flære ting på ein gong?
Det knirker og det går, vente nesten på (som de siste år) at nåke ska skje snart, står litt i stampe på ein måte. Vett ikkje heilt ka det e, men ja. Kanskje barre litt bortskjemt. "Læring er arbeid" som me får printa inn. Men arbeid e ikkje livet. Det beste her (med skulen) er veien gjennom nygårdsparken, og min lille venn, eller uvenn alt ettersom, la oss kalle han Grådigper. Grådigper er ei and, ganske stygg forsåvidt med rødt nebb og rare utvekstar i trynet. Me fant kvarandre ein dag eg sko gi matpakken min te endene, og kom på at kanskje eg sko finna ut kem så budde i det lille huset med gjerde rundt. Grådigper stilte seg opp og eg tenkte "å så søt" heilt te han hveste mot meg når eg ikkje va kjapp nok med å hiva maten gjennom gjerdet. Plutselig såg han heller ut som ein grisking med tenner, og det blei tydelig at fuglane muligens stamme fra dinosasurane. Når så et litt mindre eksemplar dukka opp va Grådigper kjapt ute med å dulta vekk den nyankomne og trakka den på foten før han hveste te både den og meg. Men venn eller ikkje, det e uansett fint å ha nåken å gi matpakken sin til. Tenkte på togmusikk i går, dåke folk som e så glad i lister. Like egentlig ikkje det, e så foranderlig med sånne ting, men fant ut at eg har tre togmusikkminner som står fast. 1.Roskilde 2001, St. Germain og Tool lateralus (ulogisk kanskje men ikkje då) 2. Colosseum-the valentyne suite. Suse på skranglete blågrønne tog i Italia gjennom varme brune landskap.3. Junipher Greene-friendship Bergen-Oslo. (Nr2 er forresten den beste ultimate togmusikken, det passe så bra at det e skummelt!) Ska bli herlig å komme vekk fra Bergen og tenke litt på heilt andre ting for nåken dagar, snart står Praha for tur! Og så Manchester, når me e i gang! det e nåke å se fram te. Men, nå kunne minst et punkt til eller to vore unnagjort, men ska eg gå heim da, og skriva på den nedstøva macen min. spatne.